Συνέντευξη Immoral Hazard




Είχαμε καθίσει σε μια καφετέρια στην Καμάρα και συζητούσαμε. Ο Άγγελος και ο Τέο δεν έκρυβαν τον ενθουσιασμό τους για την διαδικασία ηχογράφησης, αν και ήταν ακόμη σε μια μέση φάση. Μέχρι τότε δεν είχα ακούσει κάποιο δείγμα και ο Άγγελος μου έδωσε το Mp3 player του που είχε μέσα το Pitch Black. Δεν ήξερα τι θα ακούσω και με τις πρώτες νότες να ακούγονται μόνο από το ένα ακουστικό υπέθεσα πως η παραγωγή είναι ακόμη πρώιμη. Και μετά έσκασε το τραγούδι και στα δύο ακουστικά, με μπομπάτη παραγωγή και τη φωνή του Τέο να ακούγεται καθαρά τσατισμένη. Ενθουσιάστηκα ακούγοντας το γιατί με δύο από τα 4 μέλη σπουδάσαμε στην ίδια σχολή και είμασταν φίλοι. Ενθουσιάστηκα γιατί αυτό που άκουγα δεν ήταν κάποιο συγκρότημα από κάποια χώρα της Αμερικής ή της Β. Ευρώπης. Κάθονταν δίπλα μου και μου έδωσαν να ακούσω κάτι δικό τους. Ένα δημιούργημα που βγήκε από τα δικά τους σπλάχνα. Ενθουσιάστηκα γιατί το τραγούδι γαμάει.


Μερικούς μήνες αργότερα το album τους κυκλοφόρησε επίσημα και το παρουσίασα στο παρών blog έχοντας υπ'οψιν μια αρχή. Την έκρινα σαν μία επαγγελματική δουλειά, γιατί αυτό ακριβώς είναι. Eνα σημαντικό album για την τοπική σκηνή, διότι κινήθηκαν κατά τα φαινόμενα με επιμονή και αποφασιστικότητα, έχοντας ένα όραμα. Και τίποτα δεν θα έμπαινε εμπόδιο σε αυτό. Έπεσε πολύ δουλειά για τη δημιουργία του Convulsion και ένιωσα την πρόθεση να τους ρωτήσω κάποια πράγματα για αυτό, με σκοπό να το ανεβάσω στο blog. Παρακάτω βρίσκονται τα λόγια των ανθρώπων πίσω από το συγκρότημα.






1)Γιατί παίζεται μουσική; Τι σας προσφέρει αυτή η δύσκολη και πολλές φορές κουραστική διαδικασία; Το album σας είναι αυτοχρηματοδοτούμενο και το κυκλοφορήσατε μόνοι σας. Γιατί μπήκατε σε αυτή τη διαδικασία; Η οικονομική κρίση σας βοήθησε να ξεκαθαρίσετε κάποια πράγματα στο μυαλό σας και να κάνετε κάτι που θέλατε από καιρό ή μπήκε εμπόδιο σε κάτι προκαθορισμένο;

Παίζουμε μουσική απλά γιατί μας αρέσει! Είναι δύσκολο να εξηγήσεις ή να αναλύσεις την σχέση που μπορεί να έχει ο καθένας μας με την τέχνη γενικότερα. Όντως, κάποιες φορές είναι μια κουραστική διαδικασία, αλλά αποκομίζουμε εμπειρίες και το σημαντικότερο, λίγα πράγματα συγκρίνονται με το συναίσθημα του να δημιουργείς κάτι απ’ το τίποτα. Στις μέρες μας, είναι δύσκολο για ένα πρωτοεμφανιζόμενο συγκρότημα να υπογράψει συμβόλαιο με κάποια δισκογραφική εταιρεία, οπότε οι περισσότερες κυκλοφορίες είναι αυτοχρηματοδοτούμενες. Δυστυχώς, πολλές εταιρίες στο χώρο απαιτούν πολλά περισσότερα από αυτά που μπορούν να προσφέρουν, οπότε αποφασίσαμε να διαχειριστούμε μόνοι μας το υλικό μας, χωρίς να δεσμευτούμε ως προς τις κινήσεις μας. Η οικονομική κρίση σίγουρα δυσχέρυνε το όλο εγχείρημα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι περιοριστήκαμε και δεν κάναμε κάτι με τον τρόπο που θέλαμε. Σίγουρα θα θέλαμε μεγαλύτερο budget, αλλά σε γενικές γραμμές είμαστε ικανοποιημένοι με το τελικό αποτέλεσμα.



Δυστυχώς, πολλές εταιρίες στο χώρο απαιτούν πολλά περισσότερα από αυτά που μπορούν να προσφέρουν, οπότε αποφασίσαμε να διαχειριστούμε μόνοι μας το υλικό μας.


2) Είμαστε η γενιά της Ελλάδας που μεγάλωσε με αφθονία, υποσχέσεις και ευθύνες που θα αναλαμβάναμε σε μια τέτοια πραγματικότητα, η οποία βέβαια δεν υπάρχει πλέον. Αυτό που έμεινε είναι μια εικόνα διαφθοράς και παρακμής που καλύπτει όλους τους Έλληνες, όλων των κοινωνικών τάξεων και η ανάγκη ίσως για κάποιες κοινωνικές αλλαγές. Η δικιά σας στάση σαν συγκρότημα έχει  κάποια πολιτική χροιά; Είστε απολιτίκ; Ή το απολιτίκ είναι το νέο πολιτίκ;

Αποφεύγουμε πάντα συνειδητά να σταμπαριστούμε με οποιαδήποτε ταμπέλα, είτε αυτή αφορά τον ήχο και το είδος της μουσικής μας, είτε αφορά τη γενικότερη ιδεολογική ή αισθητική μας προσέγγιση. Δεν θέλουμε (και ούτε πρόκειται) να αναμίξουμε οποιαδήποτε πολιτική ιδεολογία στη μουσική μας. Ακόμα και όσα τραγούδια μας έχουν κοινωνικό περιεχόμενο, αυτό γίνεται με τρόπο που φαίνεται πως αφορούν τη δική μας σκοπιά των πραγμάτων και όχι κάποια πολιτική ιδεολογία. Ασχολούμαστε με όσα μας απασχολούν, χωρίς να εισβάλει το πρίσμα κάποιου πολιτικού κινήματος. Το ¨απολιτίκ¨ που ανέφερες, είναι προφανώς κάποιο πρόσχημα αποτυχημένης απόπειρας σύγχρονου μηδενισμού, οπότε ούτε υπέρ αυτού δεν μπορούμε να ταχθούμε!



3) Η μουσική βιομηχανία έχει χάσει την αίγλη της, οι μουσικοί όμως συνεχίζουν να κάνουν αυτό που θέλουν, με τη βοήθεια του διαδικτύου. Εσάς σας εξυπηρετεί και σας δίνει αυτό που θέλετε; Και πιο είναι αυτό; Από τη στιγμή που κάθε ένας από εμάς δύσκολα βγάζει χρήματα και έχει περιορίσει την διασκέδαση και την ψυχαγωγία του, τι σχέση μπορεί να έχει η τέχνη και δη η μουσική σας με την καθημερινότητα; Οι ζωντανές παραστάσεις εξακολουθούν να είναι το πιο σημαντικό κομμάτι ενός metal συγκροτήματος; Μήπως έχει γίνει πλέον μια πιο μοναχική και ατομική μορφή ψυχαγωγίας;

Χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο απλά και μόνο για να μοιραστούμε τη μουσική μας και να έρθουμε σε επαφή με τον κόσμο. Το αντιμετωπίζουμε καθαρά σαν ένα εργαλείο που εξυπηρετεί αυτό το σκοπό και τίποτα παραπάνω. Η τέχνη γενικά μπορεί και πρέπει να χρησιμοποιείται σαν ένα μέσο διαφυγής από την ανιαρή και σκληρή καθημερινότητα. Εάν δε, εμπνέεται και από αυτή, μπορεί να προκαλέσει ακόμα περισσότερα συναισθήματα στον αποδέκτη. Το αν οι ζωντανές παραστάσεις είναι τόσο σημαντικές για κάποιο συγκρότημα, εξαρτάται από την προσέγγιση και τη γενικότερη ιδεολογία του κάθε συγκροτήματος. Σίγουρα, το συναίσθημα μιας ζωντανής εμφάνισης είναι μοναδικό, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι αποτελεί και τη μοναδική προϋπόθεση για να απολαύσει κάποιος τη δουλειά ενός συγκροτήματος.




Ακόμα και όσα τραγούδια μας έχουν κοινωνικό περιεχόμενο, αυτό γίνεται με τρόπο που φαίνεται πως αφορούν τη δική μας σκοπιά των πραγμάτων και όχι κάποια πολιτική ιδεολογία. 


4) Έχουν περάσει περίπου έξι μήνες από την επίσημη κυκλοφορία του album. Είστε ικανοποιημένοι με αυτό; Με την ανταπόκριση από τους μουσικόφιλους; Θα συνεχίσετε για επόμενο album; Τι σχέδια έχετε για το άμεσο και έμμεσο μέλλον του συγκροτήματος και των προσωπικών σας ζωών; Ζωντανές εμφανίσεις;

Μέχρι στιγμής έχουμε λάβει πολύ θετικές κριτικές, γεγονός το οποίο σίγουρα μας ικανοποιεί. Έχουμε υλικό για ένα δεύτερο album, αλλά είναι ακόμα νωρίς και δε θέλουμε να βιαστούμε. Σκοπεύουμε να κάνουμε περισσότερα live, αλλά προς το παρόν δεν έχουμε προγραμματίσει κάτι.
5) Ένα τραγούδι για κάθε μέλος του συγκροτήματος. Κατά προτίμηση, οι τρεις αντιστοιχούν ένα κομμάτι στο τέταρτο μέλος. Το αγαπημένο κομμάτι κάθε μέλους από το album σας.

  •       Άγγελος : The Haunted – Bullet Hole
  •       Αγαπημένο κομμάτι του album μας: Pitch Black
  •       Άλεξ : Vallenfyre – Cattle, 
  •      Αγαπημένο κομμάτι του album μας: Mentors
  •       Τέο : At the Gates – Blinded By Fear, 
  •       Αγαπημένο κομμάτι του album μας: Vultures Dance
  •       Τόλης : Hypocrisy – Turn The Page, 
  •       Αγαπημένο κομμάτι του album μας: Self Enemy

Darkspace III I - review


'Proceed with caution! Unknown anomalies detected!'



Τους είχα ακουστά, τους αστρικούς αυτούς κύριους από την Ελβετία. Μάλιστα, είχα την τρομακτική εμπειριά τους όταν πριν από 6 χρόνια ένας φίλος μου έδωσε ένα cd που περιείχε τις πρώτες τους κυκλοφορίες μαζί με το τελευταίο των Burst ( Lazarus Bird ). Χωρίς πολύ προσπάθεια τα έβαλα στην άκρη και αφοσιώθηκα στο αριστούργημα των Burst. Δεν ήξερα πως να αντιδράσω. Mε φόβισε ο ήχος τους. Δεν είναι εύκολο να τους ακούσεις καθώς τα συναισθήματα που θα σου προκαλέσουν είναι αυτά του χαοτικού μαύρου τρόμου του διαστήματος. 

Αστροναύτες που λόγω κάποιου απροσδιόριστου ατυχήματος καταλήξατε σε ένα νεκρό σκάφος, να πλέετε στην άδυτη άβυσσο του σύμπαντος μέχρι να σας τελειώσει το οξυγόνο. Η αποκάλυψη του διαστήματος και το τέλος που θα έρθει χωρίς εκρήξεις και την αυτοθυσία των ηρώων. Θα έρθει ολικά, με την εσωτερική κατάρευση κάθε ελπίδας και κάθε περιπετειώδους ανοίγματος σε καινούριες προοπτικές. Στην αρχή δεν το πιστεύατε. Το συζητούσατε και λέγατε πόσο μικρές είναι οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο. Και όμως. Τώρα ξέρετε. Ταξιδεύετε μέσα σε μαύρη τρύπα.

Θα εύχεσε να ήταν όνειρο, μα δεν είναι. Είναι το soundtrack του τέλους του σύμπαντους, κάθε σύμπαντος, και εσύ με το πλήρωμα σου, οι τελευταίοι όλων, παγιδευμένοι ανάμεσα σε αστρικά κελύφοι. 

Σκέφτεσαι όλα όσα άφησες πίσω. Πως το ταξίδι για νέους κόσμους ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς. Πως είσασταν ενθουσιασμένοι όταν σας ανακοίνωσαν πως η επαφή είναι εφικτή. Και πως κατέληξαν όλα να καμπυλωθούν γύρω από μία τόσο μικρή σκοτεινή ανωμαλία.

Αλλά δεν το ξέρατε. Δεν μπορούσατε να το ξέρετε. Ο Θεός να σας λυπηθεί.

Το μόνο που σου έμεινε είναι να αποδεχτείς τη μοίρα σου. Είσαι έτοιμος;



I found the hatch.
I got the airlock status display panel here.
There's no lights.
No power.

....

We're going in///